Ben mutsuzluğun resmini çektim arkadaşlar. Dile kolay 1500 parça. Hayır yanlış oldu 1499 parça. Ufacık bir karton parçası sinirlerimi alt üst etti. Bütün koltukların halıların altına bakıldı, yok. Eksikliğini ilk gün farkettik ama son parçayı koyuncaya kadar ortaya çıkacağı umuduyla yaşadık. Yarım fincan çayı parçaların üstüne boşaltmam da caydıramadı bizi. Günler geceler yerlerde sürünerek geçti. Sonuç; ellerde nasırlar, salonun ortasında (temizlikçi kadına olsun, yeğenimize olsun) tehditlerle korunmaya çalışılan eksik bir puzzle, my request is currently being processed. Yılgınlık yok direniş var!!
