Şimdi bu çok acayip birşey. Hassas bir konu, incitmemek lazım. Ama çok çok gurur verici. Resimde gördüğümüz bina Konya'da zihinsel engellilere parasız eğitim veren bir devlet okulu. Ama bu şeker okulun yapımı "Yeryüzü Meleklerini Koruma Derneği" adlı ufacık bir dernek tarafından üstlenildi. Canhıraş bir şekilde çalışıp okullarını bitirdiler.
Şimdi olayın benim açımdan duygusal bölümüne gelirsek; "Öğretmen Fatma Menekşe" benim annem. Canım, canım, birtanem çalışkanlığıyla, merhametiyle, hırsıyla, sevgisiyle, mücadeleciliğiyle binbir çeşit engelle uğraştı, hala da uğraşıyor. Amacına ulaştı, artık o yeryüzü melekleri daha iyi koşullarda alacaklar eğitimlerini. Benim için yeryüzünün en güzel meleği olan "Öğretmen Fatma Menekşe" sayesinde...
"Sen dünyaya kıpırtısızca bakarken
Geride binlerce engel bırakararak
Hırsızlar gibi çaldık düşlerinden
Engelli dedik adına
Engeller bırakarak kaçtık
Birgün ortak olabileceğimiz dünyana
Yeryüzüne indi melekler
Işık oldular ruhuna
Biz dalğınlığında iken dünyanın
İsmini okudular kulağına 'Yeryüzü melekleri' dediler
Duymadık.."
Ersal Özkan'a bu şiiri yazmasında ilham olan anneme ve tüm güzel kalpli dostlarına, tabi ki de Ersal Özkan'a sevgilerimle...
