15 Ağustos 2007 Çarşamba

Yeryüzü melekleri...

Şimdi bu çok acayip birşey. Hassas bir konu, incitmemek lazım. Ama çok çok gurur verici. Resimde gördüğümüz bina Konya'da zihinsel engellilere parasız eğitim veren bir devlet okulu. Ama bu şeker okulun yapımı "Yeryüzü Meleklerini Koruma Derneği" adlı ufacık bir dernek tarafından üstlenildi. Canhıraş bir şekilde çalışıp okullarını bitirdiler.



Şimdi olayın benim açımdan duygusal bölümüne gelirsek; "Öğretmen Fatma Menekşe" benim annem. Canım, canım, birtanem çalışkanlığıyla, merhametiyle, hırsıyla, sevgisiyle, mücadeleciliğiyle binbir çeşit engelle uğraştı, hala da uğraşıyor. Amacına ulaştı, artık o yeryüzü melekleri daha iyi koşullarda alacaklar eğitimlerini. Benim için yeryüzünün en güzel meleği olan "Öğretmen Fatma Menekşe" sayesinde...
"Sen dünyaya kıpırtısızca bakarken
Geride binlerce engel bırakararak
Hırsızlar gibi çaldık düşlerinden
Engelli dedik adına
Engeller bırakarak kaçtık
Birgün ortak olabileceğimiz dünyana
Yeryüzüne indi melekler
Işık oldular ruhuna
Biz dalğınlığında iken dünyanın
İsmini okudular kulağına 'Yeryüzü melekleri' dediler
Duymadık.."
Ersal Özkan'a bu şiiri yazmasında ilham olan anneme ve tüm güzel kalpli dostlarına, tabi ki de Ersal Özkan'a sevgilerimle...

8 yorum:

Adsız dedi ki...

Öğretmenin yolculuğu kitabında annenizin hayatını okuyup çok etkilendim Tanımak isterim ama istanbulda yaşayan biri olarak bilgikarecom adlı internet sitesinden tesadüfen alıp okuduğum kitapta Fatma menekşeyi ağlayarak okudum umarım yazar abartmamıştır ve umarım böyle insanlar yaşıyordur ve siz şanslısınız

özlem hanım dedi ki...

?????????

Annem o kitaptan bahsetmişti ama annemin hayatıyla falan alakalı olduğu aklımın ucundan geçmemişti. Bizden bahsediyorlar dedi sadece. Ben sana gönderirim göz atarsın falan dedi. Hemen okumam lazım galiba.

Adsız dedi ki...

Fatma Menekşe benim İhsan özkaşıkçı okulundan öğretmenim.Onunla çok çok güzel bir 4,5 yıl geçirdim.Biricik öğretmenimin hakkını asla ödeyemem şahsım olarak.Yaptırdığı okulu tesadüfen internetten öğrendim ve çok duygulandım ve çok gurur duydum.Özlem abla seni ince ince örülmüş sarı saçlarınla hatırlıyorum.Arzu da çok tatlı bir çocuktu.Şimdi büyümüş biz ise epey yaş almışız.Öğretmenimin ellerinden öpüyorum.Sana ve eşine sevgiler. Öğretmenin yolculuğu adlı kitabı nerede bulabilirim?

özlem hanım dedi ki...

www.bilgikare.com dan alabilirsiniz. Ama daha güzeli Konya'yla bağlantın varsa hala dernekten alıp öğretmeninle de görüşebilirsin. sevgiler... görsem eminim ben de seni hatırlarım:) Çıtır değilsin di mi???

sema dedi ki...

Çıtır'la Meram kız ortaokulunda da beraberdik.Benim soyadım Alpay.Şu anda İstanbul'dayım.İnşallah yakın zamanda öğretmenimle görüşeceğim.Hala İstanbul Üniversitesi matematik bölümünde sürünüyorum.Çok zor bir bölüm.11 senedir İstanbul'dayım 7 senesi Beyazıt kampüsünde geçti ve geçmeye devam ediyor.

özlem hanım dedi ki...

Kolay gelsin Hayat zor:) Ama şanslısın. Eminim zordur fekat üniversite hiçbir zaman iş hayatı kadar zalim, yıpratıcı olamaz bence...

Unknown dedi ki...

Merhabalar Özlem abla;
Bugün okulun açılışına yetişebildiğim için çok mutluyum. Engelli kardeşlerimizin hazırladığı gösterilerle başladı benim için duygusal anlar ve daha sonra o dünyanın en iyi öğretmeni, dünyanın en iyi kalpli insanı olan sayın hocam konuşmasını yaparken ben ağlamamak için çok zor tuttum kendimi. Ama keşke öğrencilerinden sadece ben değil de, 100 tanesi bugün o mutlu gününde hocamla beraber olabilseydi. Hocam, o insan üstü özverine, emeğine ve o güzel yüreğine sağlık...

özlem hanım dedi ki...

Gerçekten çok olağanüstü bir gündü. Ben ağlamamak için kendini tutabilenlerden değilim. Saçı başı yaptırıp makyajlarımızı akıta akıta ağladık. Bence öğrencilerinin orada olamaması çok büyük problem değil. Ben annemin öğrencileri tarafından sevilen şanslı bir öğretmen olduğuna inanıyorum. Yeterince duyurulsaydı bence orası dolar taşardı. Senin orada olman da çok güzel. Ve tabi annenin yardımları destekleri ve dolmaları da:) Öpüyorum seni kardeşim. Öğretmenine ileticem bunu:)