23 Temmuz 2008 Çarşamba

ay lav yu ay lav yu du yu lav mi yes ay duuuuu...

Sevgili Bahadır efendiyle evliliğimiz 3 yılı doldurmak üzere. 4 senede öncesinden olmuş sana 7 sene. 2-3 senede tanışıklık-arkadaş ayağı falan derken ben nerdeyse 10 senedir bu adamı tanıyorum. 7 senedir de aşığım. Evet hala aşığım diyebiliyorum çünkü ben aşığım lafının üzerine çok düşünenlerden değilim. Hani vardır ya aşk sevgiye dönüşür, sevgi balkabağına dönüşür, balkabağı benim dötüme dönüşür hikayeleri bana uzak. Aşığım işte olmasam ne işim var "hayatım mal neyin yoncasıydı" diyen adamla? Bir tane şarkının sözlerini bilmez ama utanmadan uydura uydura söyler, dj arkadaşına "abi winamp mi kullanıyorsun, shuffle mı yapıyorsun" der, kavga etmeyi bilmez, sims'te girer benim kasabama "Ragıp Bitut Sen, Orhan Kaydıgeçti, Memeli Hayvanlı..." gibi iğrenç karakterler yaratıp ortamın huzurunu bozar, bilgisayarın başından kalkmaz, gaylı guylu konuşmalara bayılır... En kötüsü de beni de her geçen gün kendine benzetir (bi arkadaştan alıntı: atla yatan botla kalkar) ... Ama gönül bu işte ata da konar bota da(bi arkadaştan esinlenme:))... Aşk işte ne yapsa hoş gelir, anıra anıra güler bu deli gönül kocasına..
Veee deli gönlün kocası bir blog sahibi olur, dedim ya ne yapsa hoş gelir; deli gönül gururla sunar... www.dayakistiyorum.blogspot.com