Je veux d’la joie

Bu yaz tahmin ettiğim, kendimi motive ettiğim şekilde geçmiyor pek. Garip garip şeylerle uğraşıyorum. Terapistim de dahil olmak üzere herşey sanki beni aşağı çekmeye çalışıyor. Ama çok üzgünüm bu yazın kötü olma ihtimali yok. Bu yaz dünya dönüyor. İyi şeyler oluyor, kötü şeyler oluyor, eğleniyorum, sinirleniyorum, gülüyorum, ağlıyorum.. Üstümden bir perde kalkıyor. Gözümden bir perde kalkıyor. Bu yaz neon renkler var, siyah hep var. Bienvenue dans ma réalité:)

Final toparlandı: Kadın biraz geç anlayan bi tipti. Gerçeklerle arası iyi değildi. Gerçeği gördü, yürüdü gitti. Arınmak için bazen iki damla gözyaşı dökülebilirdi, oh mis oldu.. Gözyaşlarını boşa harcamamayı öğrendiğini sanıyordu. Ama huydu işte. Falandı filandı. Finalde arabada görürüz kadını. Fonda: "ooooooooooooooooooo fırtınalar esiyor.. arsız gönül iflah olmuyooooor"

Kafamda bi film senaryosu var. Adı "304 numara". Ama finali toparlayamıyorum..