eksik post...

Nereden başlamalı? Ne demeli? Alnımın akıyla bu posttan nasıl çıkmalı? Hiç mi başlamamalıydı? Ne desem hep eksik çünkü...

Çarşamba günü Konya'daydık. "Öğretmen Fatma Menekşe Eğitim Uygulama Okulu ve İş Eğitim Merkezi"nin açılışındaydık. Anneciğim en büyük hayalini gerçekleştirdi. Arkadaşlarıyla, öğrenci velileriyle "olmaz, yapamazsınız, bu işler böyle olmaz" diyenlere inat birbirlerine inanarak, birbirlerinden güç alarak okullarını yaptılar. Bize de bu gururu yaşamak düştü. Hakkımız varmış gibi...

Annem zihinsel engellilerin önündeki engelleri kaldırmak için yola çıktı, hergün önüne yeni engeller çıktı. Destek istedi, başta en yakınları bizler olmak üzere herkes köstek oldu. Sonunda yine hepimizi ağlatan konuşmasında özür dilemek anneme düştü. "Çocuklarımdan, eşimden ve tüm yakınlarımdan onları ihmal ettiğim için özür diliyorum." Anneliğiyle, alçakgönüllüğüyle, merhametiyle yüreğimizi sızlattı. Hiç haketmediğimiz bir mutluluğu, gururu yaşattı. Benim ve kardeşlerimin şansı da bu işte. Hayattaki en büyük şansımız Fatma Menekşe ve Hüseyin Menekşe'nin çocukları olmak. Ama canım annem yine konuşmasında "ben buradaki velileri görünce artık kendimi anne olarak görmüyorum" diyebildi.

Söyleyecek o kadar çok şey var ki; birbirine sokuyorum herşeyi. Yıllarca birçok yerde Hüseyin Menekşe'nin eşi olarak tanıtıldı belki annem. Ama o gün babam devlet bakanı Nimet Çubukçu'ya Fatma Menekşe'nin eşi olarak tanıtıldı. Şimdi ben annemin doğduğu köye dönsem, çok sevdiği babaannesini, en iyi arkadaşım dediği babasını mezarlarından çıkarsam "bakın işte yetiştirdiğiniz kıza bakın" desem. "Rahat uyuyun siz görevinizi hakkıyla yaptınız" desem.

Dönüyorum yine en başa, ne desem hep eksik...

Anneciğim; bütün sıkıntıları bizden ayrı yaşadın. Mutluluğunu yine bizimle paylaştın. Teşekkür etsem?? Diyorum ya EKSİK...

"çene gene başka sikle gerdekte" ne demek???

Anaç duygularım artık tavan yaptı galiba. Yaşla ilgili birşey olsa gerek. Günlerdir Ceza dinliyorum. Ne alakası var di mi? Ben bu Ceza denen oğlan çocuğuna çok fena bir şefkat geliştirdim. Takdir ediyorum falan ama baskın duygum şefkat. Bu sevgili kardeşimiz çok ciddi ya, ben üzülüyorum ona. Başını okşayasım geliyor. Sırtına biraz masaj falan yapsak diyorum. Biraz gevşer mi acaba??

misscow

Ben inek çok seviyorum. İnekli herhangi birşey gördüğüm zaman ağzımın suları akıyor, içime sokasım geliyor. Ben lisedeyken daha 5 yaşında olan kardeşim dayanamayıp çok tatlı ineğini bana hediye etmişti. Nasıl göz koyduysam ufacık bebeğin oyuncağına, ya da tabi ki de benim kardeşim nasıl üstün bir insansa:) Battaniye olsun, oyuncak olsun, fincan olsun bu yıllardır böyle. En son Milka'nın yaptığı çantalı ambalaj da tabi ki de (Milka sevmememe rağmen) elime yapıştı. Bu satın almak değil atlamak. Ailece dengesiz duygularımız olmasının da bunda etkisi vardır tabi. Benim pek bi dindar babacım bir kurban bayramında inek kestirip eve gelip ağlamaklı ineğin ne kadar güzel gözleri olduğundan falan bahsedip hepimizi bunalıma sokmuştu. İnek seviyorum işte, bunun üstüne de fazla düşünmedim aslında seviyorum. Ama yeni bir teori geliştirdim. İnek o kadar kocaman ki ve aslında istese öyle bi ağzımıza sıçar ki.. Fekat kendisi yüzyıllardır kendini tamamen gönüllü görünen bir şekilde insanlığa adamış bir hayvan. O kadar saf salak ki. Görüntüsüyle çok çelişiyor yaratık. Kediden bile korkan insanlar var ama inekten kimse korkmaz heralde. Canımmmm ya yazık çok tatlılar...

Bu resimdeki inek misscow. Balonun içindeki konkişşş de ben. Canım kocacığım wallpaper yapmış konkişine.

Alkaseltzer piyasada var mı hala??

Yeni bir yıl... Ne oldu? Yeni ajandalar aldık. Çoğu bir kaç ay içinde işlevsizleşecek. Ajandalarıyla yatıp kalkan insanlara öpücüklerimi yolluyorum. Ben çok seviyorum öyle insan tiplerini. Birbirimize hediyeler aldık. (Ben almadım, her iki anlamda da.) Hediye alan insan tiplerini de severim. Abiciğimin özlü sözünün sırasıdır: Hediye al ama hediye alma:) Yeni başlangıç hesabı kararlar falan alınmıştır heralde, ben karar verenin kararlarına uyanını severim. Yani "ne oldu?" diyorum ama ben insanların yeni yılda birşey olmuşunu severim...