18 Mart 2010 Perşembe

çıkmadık candan ümit kesilmez..

Bizim bi arkadaş var. Yok olmadı. Bi arkadaşın arkadaşı.. Çok depresif bi tip. Ama o kadar depresif bi tip ki "yazık" bile diyemezsiniz, "amaaaaan yettin artık" diyebilirsiniz. "Böyle yapma" da diyemezsiniz çünkü o, o kadar çok "öyle yapmayım, böyle yapmayım" der ki size fırsat kalmaz. Eskiden özünde çok şahane bi insan olduğuna inanırdı. Şimdi o da kalmadı pek. Durum fena gibi görünüyor yani.. Yağ oranı da çok kötü çıktı. Yazık yarısı yağ nerdeyse.. Ama bi sever, sevdiklerine pek emek veren bi tip olmasa da .. Çok güler, çok ağlasa da.. Spora da başladı..

7 yorum:

hakkımda dedi ki...

yok ben daha spora başlamadım sana yanlış bilgi vermişler.

özlem hanım dedi ki...

aaaa sen ölmüşsün o zaman:)

tafa dedi ki...

yok Tolga , o benim. Ben spora da başladım. Bilgiler dooru yani...

beng beng dedi ki...

Hahaha amma depresif varmış meğer ya!! benim de kafamdan başka kişiler falan geçmişti:))
Mekan değişikliğinde fayda var. Ben de eser kalmadı depresyondan, hahahaha. Hayat mücadelesi böyle yapıyor insanı :))

Erdem Özcan dedi ki...

spor... spor.. spor...
her yeni baharda
yeniden hayatıma giren sözcük..

spor

sistem
program
organizasyon
rekor

kelimelerinden oluşmuş diyorlar..

biri olmadan biri olmuyor yani..
arkadaşınız için yerinde tespit..

Adsız dedi ki...

Ben olayı çözdüm..

Hepimiz yogaya başlıyoruz.

Köst ve Tafa sizde mutlaka..
Zaten belli bölgelerinizde çakraların açık oldugunu biliyoruz kolay adapte olursunuz...

Adsız dedi ki...

o arkadasa, yok olmadı, arkadasın arkadasına hala şahane oldugunu sezdigimi soylemek isterim..
hem sipor will save us all mu-child:)

ozlem